խոստուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsˈtuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոս•տուկ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԽՈՍՏՈՒԿ¹, Պոլիս՝ Տարենտե՝ Բալու՝ Քղի՝ Առտ ԽՈՑՏՈՒՔ, Գանձակ՝ Սեբաստիա՝ Պարտիզակ՝ ԽՈՒՍՏՈՒԿ, Վան՝ ԽՈՒՍԴՈՔ, Քեսաբ՝
- Սաստիկ ցավ, ծակոց (փորի, կողքի)։ ◆ Փորուս խոստուկն անցավ։ (Թլկատինցի)
- Վան՝ Աչքի հիվանդություն, աչքացավ։
- Պոլիս՝ Ուռուցք, պալար։ ◆ Մարմնին զանազան կողմերը խոստուկներ ելած էին։ Եր
- Համշեն՝ Թռչունների ստամոքսի առաջին մասը, քարճիկ։ ◆ Հավուն խոստուգը անուշ է (Ձ)։
- Չար, նախանձ։
ԽՈՍՏՈՒԿ², Մուշ՝ ԽՈՍՏՈՒՔ, Պարտիզակ՝
- Խոսք տալը, խոստանալը, խոստում։
- Ուխտ, երդում։
Գոյական
- {ժղ} սուր ցավ՝ ծակոց, խիթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս քարաճիկ, ցավ, կսկիծ, մորմոք
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խոստուկ ընել, Ցավը բռնել։
- Խոստուկը փակի (անեծք), Ցավը քեզ՝ նրան բռնի։
- Խոստուկը քաշող, Կախարդական միջոցներով խոստուկը անցկացնող՝ բուժող։
- Սև խոստուկ, Կույր աղիքի բորբոքում։
- սև խոստուկ (ժղ․) - կույր աղիքի սուր բորբոքում
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։