Հայերեն դարձվածք

  1. մեկի ասածը կրկնել չտալ ◆ - Արի գնամ Լենինական. այնտեղ խաթրաշահ մարդիկ շատ կան ու մեկ խոսքդ երկուս չեն անի: (Սովետական Հայաստան) ◆ - Քերիմը մեկ խոսքս երկու չ՚ըներ [չը՜ներ], հարկա՜վ, ծո քսան տարի է, որ իրար կը ճանչնանք [ճանչ-նանք]։ Արմեն Դարյան ◆ - Ձեզ մատաղ... ընչանք օրս ես պստիկ ախպոր պես ձեր խոսքի մինը երկու չեմ արել, ջանս ուզել եք՝ չեմ խնայել։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ - Ինչ որ ըսեն, ինչ որ ուզեն ըրե՜. պզտիկ հանըմին խոսքը երկուք չընես հա՜, լսեցի՞ր։ Հակոբ Օշական

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։