Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) շեշտված և անշեշտ, հիմնական և երկրորդական շեշտ կրող, երկար և կարճ վանկերի, հնչյունների համապատասխան բարձրությունների և տեմբրի պարբերական փոխհաջորդումը խոսքի մեջ

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։