խոսքլսուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խոսք•լ(ը)•սուկ
- Համշեն՝ խոսքը լսող՝ կատարող, հնազանդ, ենթարկվող ◆ Հիչ խոսքլսուգ չա անու դըղըն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։