խոսքլսուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խոսք•լ(ը)•սուկ
- Համշեն՝ խոսքը լսող՝ կատարող, հնազանդ, ենթարկվող ◆ Հիչ խոսքլսուգ չա անու դըղըն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։