Հայերեն դարձվածք

  1. ասածը (անելիքը) պատշաճ վերաբերմունքի, հարգանքի արժանանալ ◆ -Հալբաթ [«թերևս»] մի օր էլ մեր մորուքը կբսնի, մեր խոսքն էլ անց կկենա: (Ղազարոս Աղայան) ◆ Աշուղի լեզուն բլբուլ է, արռհնանք ունե, նալաթ [«անեծք»] չը կա. / Շահի մոդ խոսքն անց կու կենա, սըպանելու ջալլաթ [«դահիճ»] չը կա։ (Սայաթ-Նովա)
  2. ազդեցիկ ուժ ունենալ ◆ Փողի տիրոջ խոսքն ամեն տեղ կանցնի։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ -Զոռով չէ յա:... ◆ Խոսքը կանցնի փարայիդ: Հակոբ Օշական ◆ Խոսքը անց չի կենալ, հոգին կըտրտմի, / ՈՒժը կնվազի հաստատ խեղճ մարդուն: (Ջիվանի)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։