Հայերեն դարձվածք

  1. մի բանի մասին խոսքն սկսել, մի նյութ մեջտեղ բերել,խոսք գցել ◆ Երբ խոսք բաց արի թատրոնի ու երաժշտության մասին, պատանին կերպարանափոխվեց։ Արշակ Շահնազարյան ◆ Նա հասկանում էր, որ նրանք խոսք էին ուզում բանալ իրենց նոր դրության մասին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ճաշարանին մեջ խոսքը բանալու համար առիթը սեպեց՝ կարգ մը կարևոր բաներ հասկանալու համար։ ◆ - Ինչ է նե, Տե՜ր հայր, մեյ մը էֆենտին [էֆենդին] գա նե [«երբ»]՚ անոր ալ խոսքը բանանք, նայինք ան ի՞նչ կ՚ըսե։ Երվանդ Օտյան
  2. խոսակցության՝ զրույցի սկիզբը դնել. զրույցի բռնվել ◆ Նրանք...խոսք ու զրույց են բացում առհասարակ պատերազմի անիմաստության շուրջը։ ◆ Երբ իրիկունն հացի նստան տանտերն ու հյուրն իր օտար, / Երգիչն էսպես խոսք բաց արավ, հարցմունք արավ [սիրաբար]։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Դժվար է ըսել թե մեզմե ո՞վ եղավ առաջին անգամ խոսք բացողը: Անդրանիկ Ծառուկյան
  3. ակնարկել ◆ Իրիկունը որ ընկնում է՝ պառավները խոսք են բաց անում, թե իրենց տուն գնալու ժամանակն է։ Հովհաննես Թումանյան

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։