խոտովիչ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔtɔˈvit͡ʃʰ]
վանկեր՝ խո•տո•վիչ
- շատ փոքր ցախավել՝ գոմի մեջ թափված խոտերը հավաքելու համար ◆ Թաթուխը խոտովիչը առավ, պաշլայեց տերտերին վրայի ձունը մաքրել։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։