խորաթվածք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔɾɑtʰˈvɑt͡skʰ]
վանկեր՝ խո•րա•թ(ը)խ•վածք
- Պոլիս, Սեբաստիա, Ակն, Համշեն՝ խոսելու ձևը՝ կերպը՝ խոսվածքը ◆ Սվոր խոսվածքը-խորաթվածքը նայե։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Անոր խորաթվածքը մերեն շատ հեռու է, չաթին կը հասկըցվի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։