Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔɾɑˈχɔt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րա•խոց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. խոր խոցված, խորունկ վերք ստացած ◆ Խորախոց զինվոր։
  2. խոր ծանր վիշտ ստացած, կրած (կրող) (փխբ․) ◆ Իմ սիրտը բեկված, սիրտն իմ խորախոց, ուզեց հեռանալ, գնալ։ (Մամուլ)
  3. խորապես խոցող, խոր վերք առաջացնող ◆ Խորախոց խոհերը տարիներում անդուռ։ Մի՞թե սուտ է բոլորը և փորձանք։ Եղիշե Չարենց
  4. խոր վիշտ պատճառող (փխբ․)
  5. խոր խոցվածքի արդյունքն հանդիսացող ◆ Խորախոց վերք։

Հոմանիշներ խմբագրել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել