Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րակ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. 1. Լ Ղարաբաղ՝ Մուշ՝ և այլն, Կերակուր, ճաշ։ ◆ Էկավ օխտը մարդի հացը, խորակը կերավ։ Սասնա ծռեր 2․ Թբ․ ՈՒտելու բան, ուտելիք։ ◆ Խուրջինումս շատ խորագ ունիմ, դիփ դուն կուտիս (ԳՏԱ)։ ◆ Էրկու լղար շուն մե օթախ մտան, խորագով լիքը լավ սուփրա գտան։ (Խաթաբալա)

Գոյական

  1. շատ մանր ալյուր, գերմակ (հին, )
  2. ուտելիք, ուտելեղեն ◆ Պաշարեցին մեր բերդը, և սակային վերջին գյուղացուն չկարողացան յուր խորակից զրկել։ (Մուրացան) ◆ Ի՞նչ վայ տա մայրը յուր գլխին, որդիքը շատ, խորակը քիչ։ (Ջիվանի)
  3. ճաշ, կերակուր (գվռ․) ◆ Նա քո խորակը չէ։

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. տե՛ս գերմակ
  2. ուտելիք
  3. կերակուր, ճաշ

Արտահայտություններ խմբագրել

  • Մեկի խորակը լինել, Արարատյան՝ Ղարաբաղ՝ 1․ Մեկին համապատասխան՝ արժանի լինել (մեծ մասամբ ժխտական)։ ◆ Նա քո խորակը չէ։ (Շիրվանզադե) ◆ Սրտեդ կնիկ ա օզում, քինա Ղարաբաղի Տեղ գեղը … ես քու խորագը չամ։ (Խաթաբալա)

2․ ՈԻժերին՝ կարողություններին համապատասխան լինել։

  1. խորակը լինել մեկի - համապատասխան, վայել լինել (ուժերի, կարողությանը), մեկի բանը լինել
  2. մեկի խորակը չլինել

Աղբյուրներ խմբագրել