Հայերեն

«խորամանկ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ խո•րա•մանկ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. անազնիվ ու խաբեպատիր միջոցների հմուտ, ուրիշներին խաբելու՝ մոլորեցնելու մեջ հնարագետ ◆ Թե քաչալները և թե քոսակները ժոխօվուրդի հասկացութըամբ
  2. խորամանկություն արտահայտող՝ պարունակող ◆ Շողացնելով իր մանրիկ խորամանկ աչքերը, լփլփացրեց նա։ ՍԽ ◆ Ալի Հաջազիի դեմքին խորամանկ ժպիտ հայտնվեց։ (Գարեգին Սևունց)
  3. խորամանկությամբ կատարված՝ արված ◆ Նա խորամանկ գործ է բռնել, տեսնո՞ւմ ես։ Սերո Խանզադյան
  4. ճարպիկ, հնարագետ (փխբ․)

Գոյական

  1. խորամանկությամբ օժտված՝ խորամանկորեն գործող մարդ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. նենգ, նենգաբարո, խարդախ, խարդախամիտ, նենգամիտ, նենգավոր, խարդախաբարո, վարպետորդի, (փխբ․)՝ սատանորդի, աղվես, աղվեսաբարո, աղվեսակերպ, (հնց․)՝ չարամանկ, չարարվեստ, նենգաժետ, նենգաժոռ, նենգախոհ, նենգապատիր, նենգագործ, նենգավորագործ, նենգախեռ, խորագետ, քնինքարար, բազմամանկ, գող կատու, դարմանի տակի ջուր, մարմանդ գետ, խուփ ու ծուփ, սատանա նալող, սատանայի ծնունդ, սատանայի հետ սոխ ու սխտոր ուտող, սատանայից սխտորի հոտ առնող, սատանայից յոթ օր առաջ ծնված, սատանային բնից հանող, սատանա խաբող, սանամորը խաբող, օձ խուզող, օձը բնից հանող, երեսից հայելի՝ տակից ածելի, երեսից քահանա՝ տակից սատանա
  2. ծածկամիտ, ծածկամուտ, դիվանագետ (փխբ․), (գվռ․)՝ մունջիկ, մուլիկ, ծապու, ծուռքիթ, շանկոճի, շանորդի, սմսեղուկ, պրկիկ, սպլուկ, տափիկ, տափուկ, տակետակ, տակնահան, տապզի, տկուղանց, փակոտ

Արտահայտություններ

խմբագրել