խորդալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾˈdɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոր•դալ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- կոկորդից կամ քթից աղմուկ հանել, խռխռալ, խռռալ ◆ Նա խորդում էր երազներ մեջ։ (Պերճ Պռոշյան)
- խառանչել, խանչել (խոզի) ◆ Ինչ-որ ձայն էր հանում՝ նման խոզի խորդալուն։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- հռնդար ◆ Հաստ գլաններ… մինչև ձեղուն խորդալով կը ծառանան։ (Դանիել Վարուժան)
- փնչալ, փնչոց հանել ◆ Նա թեյը խմում էր պնակից… խորդալով։ (Շիրվանզադե)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։