խորդանոց

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔɾdɑˈnɔt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոր•դա•նոց 

Ստուգաբանություն

1. Արարատյան՝ 1․ Շենք, սենյակ, որտեղ պահում են տնտեսական զանազան իրեր, հին կահ-կարասի և այլն։ ◆ Բախը, քլունքը խորդանոցն ի ()։

2․ Մրգեր կախելու տեղ, մառան։

Գոյական

1. տե՛ս խորթանոց ◆ Մեր կաթնոցը դարձավ անպետք իրերի խորդանոց։ (Մամուլ)

Հոմանիշներ

1. տե՛ս մառան
2. կախանատուն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։