Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խորդիւն

վանկեր՝ խորդ•յուն 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. խորդալը ◆ Մութ խրճիթում մայրը լսեց մի խորդյուն։ Հովհաննես Թումանյան
  2. խորդալու ձայնը

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (նորբ․) խռմփոց, խռկոց

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։