խորդուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χɔɾˈduk]
վանկեր՝ խոր•դուկ
- մաքրած, հավաքված ◆ Իրիկու էկա, էլման իմ տեղ թալուկ, սվլուկ, խորդուկ: (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։