խորթանալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾtʰɑˈnɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոր•թա•նալ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- հարազատության, մտերմության զգացումը կորցնել օտարանալ, սառչել ◆ Հավաքիր հայությունից խորթացած այդ հարուստ աղջիկներին։ (Նար-Դոս) ◆ Մենք հին փառքերով ու սուր ցավերով ազգականներն ենք իրար խորթացած: Հովհաննես Թումանյան
- հեռանալ, մեկուսանալ, կտրվել (մարդկանցից կամ մարդկանց տվյալ կոլեկտիվից) ◆ Դու խորթանում ես մարդկանցից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- ետ սովորել, տարավարժվել ◆ Մոռացած աստված, աշխարհք ու արև, խորթացած արդեն կյանքին ու լույսին… Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա խորթացել էր աշխատանքին։
- համարակալած ցանկի տարր
- որևէ բանից հեռու, զերծ մնալ անհաջորդ մնալ(փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- օտարանալ, սառչել (հարազատության, մտերմության զգացումը կորցնել)
- այլասերվել, տարասերվել, ուծանալ, հեռանալ, կտրվել, մեկուսանալ (մարդկանցից, ժողովրդից)
- խամանալ, տարավարժվել (հետ սովորել)
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։