խորհրդական
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾhɾdɑˈkɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոր•հ(ը)ր•դա•կան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- որևէ մեկին խորհուրդներ տվող մարդ, խորհրդատու
- պաշտոնատար անձ, որ իրեն վերապահված հարցերի մասին անհրաժեշտ խորհուրդներ ու տեղեկություններ է տալիս պետին ◆ զինվորական խորհրդական ◆ դեսպանության խորհուրդ
- խորհրդի, խորհրդակցության մասնակից ◆ Բորբոքված խորհրդականները երկրաշունչ ճառեր էին արտասանում: (Ֆ. Վերֆել) (հզվդ․)
Ածական
- խորհրդավոր (հզվդ․)
Ածական
Գոյական
- խորհուրդներ, մտքեր տվող, ներշնչող (երևույթ, զգզցմունք և այլն) (փխբ․)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խորհրդատու, խորհրդակալ, խորհրդածու (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։