Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոր•հ(ը)ր•դա•տու 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. խորհուրդ տվող (մարդ) ◆ Նա դարձավ աշակերտների ամենասիրելի դասատուն, խորհրդատուն, բարեկամը։ (Գարեգին Սևունց)
  2. իր մասնագիտության հետ կապված հարցերի մասին անհրաժեշտ տեղեկություններ ու խորհուրդներ տվող պաշտոնյա, կոնսուլտանտ ◆ (Թագավորը) գյուղացուն շինում է իր գլխավոր և միակ խորհրդատուն: Հովհաննես Թումանյան
  3. (փխբ․) խորհուրդներ` մտքեր ներշնչող ` թելադրող ◆ Խիղճը վատ խորհրդատու է: (Նար-Դոս) ◆ Զգացմունքները հաճախ վատ խորհրդատու են: Ստեփան Զորյան
  4. (մռկ․) արտաքին (կազմակերպությունից դուրս) մասնագետ, ով կազմակերպություններին մատուցում է վճարովի մասնագիտական խորհրդատվություն և/կամ ծառայություններ՝ կոնկրետ ոլորտի վերաբերյալ

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խորհրդական, (հնց․)` խորհրդածու, խորհրդակալ
  2. տե'ս խրատատու

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։