խորհրդատու
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾhɾdɑˈtu]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոր•հ(ը)ր•դա•տու
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- խորհուրդ տվող (մարդ) ◆ Նա դարձավ աշակերտների ամենասիրելի դասատուն, խորհրդատուն, բարեկամը։ (Գարեգին Սևունց)
- իր մասնագիտության հետ կապված հարցերի մասին անհրաժեշտ տեղեկություններ ու խորհուրդներ տվող պաշտոնյա, կոնսուլտանտ ◆ (Թագավորը) գյուղացուն շինում է իր գլխավոր և միակ խորհրդատուն: Հովհաննես Թումանյան
- (փխբ․) խորհուրդներ` մտքեր ներշնչող ` թելադրող ◆ Խիղճը վատ խորհրդատու է: (Նար-Դոս) ◆ Զգացմունքները հաճախ վատ խորհրդատու են: Ստեփան Զորյան
- (մռկ․) արտաքին (կազմակերպությունից դուրս) մասնագետ, ով կազմակերպություններին մատուցում է վճարովի մասնագիտական խորհրդատվություն և/կամ ծառայություններ՝ կոնկրետ ոլորտի վերաբերյալ
Հոմանիշներ
խմբագրել- խորհրդական, (հնց․)` խորհրդածու, խորհրդակալ
- տե'ս խրատատու
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։