խորշակահար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔɾʃɑkɑˈhɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խոր•շա•կա•հար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- խորշակներից՝ հողմերից ծեծված ◆ Խորշակահար ավազուտ։ Սերո Խանզադյան ◆ Պատերազմը նրան միշտ հանում էր Տիզբոնի խորշակահար հնոցներից։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խորշակից տոչորված՝ խանձված ◆ Խորշակահար ծառեր։ ◆ Խորշակահար բույսեր։ ◆ Պետք է դադարեցնել նրա խորշակահար տեսիլը։ (Միքայել Նալբանդյան)
- (փխբ․) զրկանքների՝ տառապանքի՝ աղետի ենթարկված ◆ Խորշակահար հոգի։ Սարմեն ◆ Սիրակարոտ գեղեցկուհիները…դարձան աղախին ու աղախնուհի ցնցոտապատ և խորշակահար: Ռուբեն Զարդարյան
Հոմանիշներ խմբագրել
- խորշակաչոր, տապակեզ, տապախարշ, տապահար, քամախաշ (գվռ․)
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։