խոցելի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔt͡sʰɛˈli]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խո•ցե•լի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- զենքով կամ ծակող գործիքով խոց՝ վերք հասցնել, ծակել, վիրավորել ◆ Նիզակով խոցեց կուրծքը։
առհասարակ՝ վիրավորել ◆ Գնդակը խոցել է սիրտը։
- (փխբ․) խփել, հարվածել, դիպցնել ◆ Թիրախը խոցել։
- (փխբ․) թշնամուն վնասել, հակառակորդին պարտության մատնել ◆ Շատերը հարձակումներ գործեցին զեկուցողի վրա, բայց խոցել չկարողացան։
- (փխբ․) ծանր ցավ՝ վիշտ պատճառել, հոգեկան տառապանք պատճառել ◆ Եվ սերդ սիրտս կարեվեր խոցեց։ (Ավետիք Իսահակյան)
- (փխբ․) կծու խոսքով՝ արհամարհական վերաբերմունքով ևն վիրավորանք հասցնել ◆ Հեգնությունը խոցեց Մարզպետունու սիրտը (Մուրացան)
- (փխբ․) սուր՝ խորաթափանց ու շեշտակի հայացքով նայել ◆ Աչքերով խոցել։
- (փխբ․) հակառակորդի դարպասը գրավել՝ գնդակ նետել ևն ◆ Հյուրերը ոչ մի անգամ չկարողացան խոցել դաշտի տերերի դարպասը։
Հոմանիշներ
խմբագրել- ախտավոր, հաշմանդամ, խեղանդամ, ախտացյալ
- հաշմ, խեղ, խեղական, ախտունակ, ախտանկյալ, արատական, մարնազեղծ (հնց․)
- պակասավոր, թերի, անկատար
- բծական, բծավոր (հնց․)
- բծավորական, հոգնաբիծ (հզվդ․)
- արատավոր
- թերի, թերակատար, կիսակատար, կիսկատար
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։