Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•զար•կու

Ստուգաբանություն

խուզարկություն կատարող (մարդ) ◆ Խուզարկուները… չէին գտել վանքի մեջ գործածվող պղնձեղենը։ (Մուրացան) ◆ Խուզարկու ոստիկանը քանդում ու նայում էր մինչև իսկ անկողինները։
լրտես ◆ Բարեկամտ ինչ է՝ լավիդ նախանձուղ, քայլի խուզարկու: (Ավետիք Իսահակյան)
հետապնդող, հետամուտ եղող, հետամտող, հետախուզող ◆ Թագուհին տարավ նրա խուզարկու հայացքի ծանրությունը։ Սերո Խանզադյան ◆ Խուզարկու ակնարկով մը չորս կողմը կը նայեր։ «Երևանյան օրեր»
քննող, զննող, խորաթափանց ու սևեռուն (աչքերի, հայացքի մասին) ◆ Նա մոլի ձաղկող է, ուղղափառ է, խուզարկու է հոգու և սրտի

ԵՉ

հետազոտող, քննության ենթարկող, կշռադատող (մտքի, խելքի մասին) ◆ Ես՝ ողորմելի որոնիչ և անհետևանք խուզարկու: Սիամանթո
որոշ դիտավորությամբ մարդու գաղտնիքները իմանալու հետամուտ ◆ Գյուտերու խուզարկու: Սիամանթո
վերլուծող, ընդհանրացնող ◆ Արթուն հուշարարները խուզարկու շների հետ վաղուց արդեն ներս էին մտել մացառների մեջ։ (Րաֆֆի)

խուզարկու շուն -
1. հոտառությամբ հանցագործի հետքերը, հանցանշանները և այլն հայտնաբերելու վարժեցրած շուն
2. որսը գտնող, հայտնաբերող որսորդական շուն
3. լրահոս (անարգ․)

Բաղադրյալ բառեր
խուզարկուագիր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ detective, inquiry agent գերմաներեն՝ ermittler դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ операти́вник իտալերեն՝ investigatore հոլանդերեն՝ rechercheur, speurder հունարեն՝ ερευνητής շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ detective ռուսերեն՝ детектив (ru) ‎(detektiv), сыщик (ru) ‎(syščik), оперативник (ru) ‎(operativnik) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ détective

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։