խուզուպլոճիգ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χuzuplɔˈt͡ʃiɡ]
վանկեր՝ խու•զու•պլո•ճիգ
- Ղարաբաղ՝ վայրի արմատապտուղ, կեր կոզերի համար ◆ Խոզերը տար ըրա վարը, թող խուզուպլոճիգ ուտեն։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։