Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•ժել՝ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. արշավել, հարձակում գործելով մտնել մի երկիր՝ գավառ և այլն, ներխուժել ◆ Հորդանները խուժել են գավառները։ (Վահան Տերյան)
  2. թափով ընդառաջ գնալ մեկին, դիմել դեպի մի տեղ ◆ Քաղաքացիները խուժեցին դեպի Վարդանը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. (փխբ․) ներս թափանցել, լցվել ◆ Խառնաշփոթ մտքերը խուժեցին նրա գլուխը։
  4. (փխբ․) ուժգին՝ կատաղի հոսքով լցվել՝ հոսել դեպի մի տեղ ◆ Ջրանցքի փլվածքից ջուրը խուժում էր դեպի այգիները։
  5. (փխբ․) թափվել, խառնվել ◆ Երկար ծամերը խուժել են ուսերին։
  6. (փխբ․) առհասարակ՝ բուռն թափով շարժվել՝ ընթանալ՝ հոսել ◆ Ծուխը երկինք է խուժում: Սարմեն
  7. տե՛ս ներխուժել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արշավել, ասպատակել, հարձակվել, ներխուժել, խոյանալ, գրոհել, խուժանավարել (հզվդ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել