խուխուլիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խու•խու•լիկ
- Սեբաստիա, Սիվրիհիսար՝ նույնն է՝ խուխիկ
- Չարսանճագ՝ Ուղղահայաց կերպով վեր նետած՝ բարձրացրած։ ◆ Քարը խուխուլիկ մը վեր նետեցի։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Խոտուրջուր՝ թավ, խիտ (անտառի մասին)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։