խումար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χuˈmɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խումար
վանկեր՝ խու•մար
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն՝ արաբերեն xumār:
Ածական
- հարբածությունը դեռևս լիովին չանցած, հարբածությունից նոր սթափվող, զարթխում
- գեղեցիկի տպավորություն թողնող փոքր-ինչ շիլ, աղու՝ անուշ նայվածքով (աչքերի մասին)
- (ժղ․) ծուռ, խենթավուն, խև
- հարբած, գինով
Գոյական
- երգիծական բովանդակությամբ ժողովրդական երգի անվանում ◆ Ճաատագիրը, ո՞ր խումար աչքերը պիտի իրան հանդիպեցնի։ (Պերճ Պռոշյան)
- հարբածություն, հարբեցում ◆ Նա գիշերվա գինովությունից խումար՝ ընկած էր։ Դերենիկ Դեմիրճյան
Հոմանիշներ
խմբագրել- զարթխում, մախմուր, խումարություն (հնց․)
- տե՛ս հարբածություն, գինարբուք
- տե՛ս հարբած, գինով
- տե՛ս ծուռ, խենթավուն
- տե՛ս խումարաչք
Արտահայտություններ
խմբագրել- Իջա չայի քընարե, տես սա աչքե խումար է, աչքով եսի կը կանչե։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
- Ինձ մեկ խումար յար սիրե, դու ճոռթ ու պատառ լինիս:Ահ
- Խումար աչք, Սիրունատես աչք, քիչ շիլ, գեղեցիկ աչքերով։ Աչք խումար, ունքդ կամար, անուշիկ յար ջան, արի տար։ Շրմ
- Խումար եզը,Ղարաբաղ՝ Անհասկացող, դմբո։
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։