խույս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χujs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոյս
վանկեր՝ խույս
Ստուգաբանություն խմբագրել
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *kheu-k-` *(s)keu-(k)- «նետել, հալածել» արմատից. հմմտ. հին անգլերեն scéoh, անգլերեն shy, միջին վերին գերմաներեն schiech «երկչոտ, վախկոտ, վեհերոտ», scheuen «խուսափել, խրտնել», հին անգլերեն skyhhan, հին վերին գերմաներեն seuchen «վախեցնել, փախցնել»։
Գոյական
- խուսափում, խոտորում, փախուստ ◆ Իրենցն է խույսը թեփին։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Խույս տալ դեպի Կովկասյան լեռները։ (Րաֆֆի) ◆ Պարոնը խույս է տալիս որոշ միտք հայտնելուց։ (Րաֆֆի) ◆ Նա աշխատեց խույս տալ բացատրությունից։ (Մուրացան) ◆ Նա խույս է տալիս ինձնից։ ◆ Եթե ենթարկվեմ կալանքի, չպիտի խույս տամ այդ պատժից։ (Ակսել Բակունց) ◆ Իմացավ, որ չորս աքսորյալները… շոգենավեն խույս տվեր են։ ◆ Երբ ծագե նոր արշալույս սառ մարմինես շատոնց հոգիս պիտի տված ըլլա խույս։ Գրքերից
Հոմանիշներ խմբագրել
- փախստակություն, փախ
- տե՛ս փախստականություն
- տե՛ս փախեփախ
- տե՛ս խուսափում
- տե՛ս դասալքություն
Արտահայտություներ ն խմբագրել
- խույս տալ - խուսափել (բոլոր նշանակություններով)
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։