խույր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χujɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոյր
վանկեր՝ խույր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- ակնեղեններով զարդարված գլխանոց կամ փաթթոց, որ կրում էին թագավորները, բարձրաստիճան իշխանավորները և կրոնավորները ◆ Արքան գլխին ուներ ոսկեհուռ խույր։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Վերջիններս արքայի հրամանով հանել էին վեղարները ու խույրերը և ծածկել սաղավարտներ։ (Մուրացան)
- խույրաձև գլխարկ ◆ Մի յուղաներկ նկար, որի վրայից նայում էր ադամանդե խույրով չքնաղ կին։ (Ակսել Բակունց)
- ուղղափառ բարձրագույն հոգևորականության բարձր, կյոր գլխարկ, որը հագնում են ծիսակատարությունների ժամանակ
Հոմանիշներ խմբագրել
- թագ, ապարոշ
- (եկեղ․) միթր, տյառմետր (հնց․)
- (պատմ․) արտախույր, շարփուշ, ապարոշ, դիադեմ, գլխանոց, փաթթոց
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։