խուշկել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խուշ•կել
- Ջավախք՝ խուշքել
- Բալու, Մուշ՝ խուշքի փռել գոմի հատակը՝ անասունների տակը չոր մնալու համար։
- Հավարիկ՝ չորանալ, ցամքել։ ◆ Թուքս բերանս խուշկեց: (Ձեռագիր) ◆ Բահը ուսիս՝ խուշկած արխովը գնացի՝ ջուր բացելու։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։