խուռչագ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χurˈt͡ʃʰɑɡ]
վանկեր՝ խուռ•չագ
- Համշեն՝ բարակ՝ երկար ցից, որի վրա փաթաթվում է լոբին՝ լոբու թուփը
- (փխբ․) (արհմրհ․) բարձրահասա ու նիհար ◆ Խուռչուգ մոնչ մը ունի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։