Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խուռ•սո 

  1. Վան՝ հնձված, առանձին-առանձին կիտված, բայց դուռ խուրձ չկապած ցորեն կամ խոտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։