Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խու•տուտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) խտղտանք ◆ Որքան էլ անտանելի էր ինձ խուտուտը, բայց և այնպես տեղիցս վեր չթռա։ (Թարմգ.)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. տե՛ս խտուտ ◆ Երևի էշին խուտուտ ես տվել, նա էլ զռացել է։ (ԳՍ)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. խուտուտ ածելխուտուտ ածել` բերել- խտղտել
  2. խուտուտ առնել- հպումից` շփումից` լույսից խուտուտ` խտղտանք զգալ
  3. խուտուտ գալ - խտղտալ

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։