խուրիկվար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χuɾikˈvɑɾ]
վանկեր՝ խու•րիկ•վար
- Վան՝ հորիկը քշող՝ վարող հոտաղը ◆ Խուրիկավարը վեր վզին, խուրկանքարը կախ լուծեն։ Ատ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։