խուրմա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χuɾˈmɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խուր•մա
Ստուգաբանություն
խմբագրել< хурма < պարս
Գոյական
- (նորբ․) էբենազգիների ընտանիքին պատկանող հարավային կլիմայի պտղատու ծառ կամ թուփ ◆ Խնդու խուրմա, փստա բադամ և… որ մեկի անունը տամ, ինչ որ տեսավ, աչքը սիրեց, առատառատ նավը լցրեց։ (ՀԹ)
- այդ ծառի (թփի) ուտելի քաղցրահամ պտուղը
- (խոհր․) բազմամյա, մինչև 15 մետր բարձրության ծառատեսակ, օգտագործում են թարմ, չորացնում, կերակուրներ հարստացնում
Հոմանիշներ
խմբագրել- արմավ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։