խուրուխանդակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χuɾuχɑnˈdɑk]
վանկեր՝ խու•րու•խան•դակ
- Ղարաբաղ՝ երկար ու խոր փոս, խանդակ
Արտահայտություններ խմբագրել
- Խուրուխանդակ ինիլ, (արհմրհ․) Գետնի տակ անցնել, կորչել, չքանալ ◆ Նա շատ փիս մարթա, նա խուրուխանդակ ինի։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։