Հայերեն բարբառային բառ

խչկել 1

խմբագրել

վանկեր՝ խ(ը)չ•կել 

  1. Ջավախք՝ նստել, նստոտել (անարգ․), շնթռկել ◆ Ի՞նչ եք էկե թոփ էղե, տունը խչգե, չեք տեսնի՝ դուսը իրար են անցե։ (Ձեռագիր) ◆ Դուք էլ տեղերդ հանգիստ չխկեք, հերիք եղավ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Հայերեն բարբառային բառ

խչկել 2

խմբագրել

վանկեր՝ խ(ը)չ•կել 

  1. Խոտուրջուր՝ ծանրությունից թեքվել, ծռվել, ընկնել ◆ Ջորին բեռան տակ խչկեցավ: (Յուշամատեան Խոտորջրի)
  2. Սվեդիա՝ երկու բան իրար վրա խաչաձև դնել կամ կապել
  3. Քղի՝ երկու ծնոտների ատամների իրար սեղմել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։