Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χt͡ʃʰsɑˈɾɛl]

վանկեր՝ խ(ը)•չ(ը)•սա•րել 

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ խաղողի, մրգատու ծառերի ճյուղերի տակխեչակ՝ նեցուկ դնել՝ հասնող ողկույզները փչանալուց պահպանելու համար ◆ Կալ ու կտի հետ ենք, հիքին ենք չխմարըմ:

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։