խպեպ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χpɛp]
վանկեր՝ խ(ը)•պեպ
- Ղարաբաղ՝ հողը վարելու ձև՝ եղանակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խպեպ ծրել, Ծրած ակոսի վրա ժամացույցի սլաքի ուղղությամբ վարել՝ առանց գութանը ակոսից հանելու ◆ Տափը դուզա, հպեպ ծրե, թող վար օտե։ (Ձեռագիր)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։