խպշտացնել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χpʃtɑt͡sʰˈnɛl]
վանկեր՝ խ(ը)•պ(ը)շ•տաց•նել
- Արարատյան, Ղազախ, Կարին, Համշեն՝ ագահորեն ուտել ◆ Գդալը թքին ու բերանին քսելով յուր առջև դրած շինեն էր խպշտացնում: (Ձեռագիր) ◆ Ձեր վախտին ես օխտը հացը մի աման կերակրով էի խփշտում: (Պերճ Պռոշյան)
- քթից վազող խլինքը վեր քաշող
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։