Հայերեն բարբառային բառ

  1. Արարատյան՝ Ջավախք՝ Պապեն՝ Ալաշկերտ՝ Բալու՝ Սասուն՝ Սիպ՝ Ոզմ՝ Երկամյա բույս մոտ երկու մետր բարձրությամբ, հավկթաձև կամ նշտարաձև մազոտ տերևներով և գագաթի վրա ողկույզանման դեղին ծաղիկներով, որի սերմերը ձկների համար մահաբեր են, իսկ տերևներ` թմրեցուցիչ, մարդնակց աչքի համար վնասակար, չոր վիճակում գործ է ածվում իբր վառելիք, կոչվում է նաև եզան ագի։
  2. Վան՝ անպետք մարդ

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ռ•ն(ը)•դատ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. (բսբ․) խուլածաղիկազգիների ընտանիքին պատկանող բույս (Verbascum thapsus)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. (բսբ․) խռջտակ, եզնագի, եզան ազգի, պախրու ագի, արճիճուկ գետնի, ձկան մահարար

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. Կանաչներից ու խոտերից նշանավոր են` աղշըպանգ, խռնդատ։ Ահ
  2. Ինչ ուլուքեք, ինչ պուլուլեք, ինչ խռնդատ, ինչ իր ծաղիկ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ի․Հ․ Բատիկյան, Անգլերեն-ռուսերեն-հայերեն կենսաբանական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Գիտություն հրատարակչություն», 2011 — 1020 էջ, ISBN 9785808008885։