Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ռ•նել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. խառնել, խճճել, գզգզել (մազեր, թել և այլն) ◆ Ով դու Մոսկվա, քո փողոցներում արդեն խռնում է հանդեսն շտապով։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Տես այստեղ խռնած իրար մոտ ահու Վերջին են սպասում քանի անբախտներ։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  2. խուռն բազմություն կուտակել՝ հավաքել մի տեղ
  3. (փխբ․) խճողել, խառնակել
  4. (հնց․) խռնվել

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել