խռովարար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χrɔvɑˈɾɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•ռո•վա•րար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- խռովություն գցող, անհնազանդություն՝ տարերային շարժումներ հրահրող
- ապստամբ
- այդպիսի հուզումների մասնակից
- խառնակիչ, մարդկանց մեջ խռովություն գցող, գժտության հրահրող
Հոմանիշներ
խմբագրել- խռովարկու, աղմկարար, կռվարար, խազմարար, խազմարկում, բարևը կտրել բարև-բաի լույսը կտրել, բարև-բարի լույս չասել(հնց․)խռովահարույց, խռովիչ կագազարթույց, ամբոխարար, վրդովարար, խուժանավար, խազմագործ
- տե՛ս ապստամբ
- խառնակիչ, խռովարկու, բանսարկու, խոռոմխոս (գվռ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։