Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•ռով•վել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. հուզվել, խռովքի մեջ ընկնել ◆ Բայց հոգիս հետզհետե ավելի էր խռովվում: (Մուրացան) ◆ Գարեգինը… զայրույթից խռովված՝ ճիպոտով խփեց ձիու փորին։ Սերո Խանզադյան ◆ Հայի հոգին սաստիկ խռովված էր իր հայրենի լեռների պես։ (Րաֆֆի)
  2. գրգռվել, վրդովվել ◆ Բազմությունը խռովվեց: Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. (փխբ․) ալեկոծվել, փոթորկվել ◆ Ծավը խռովված էր։
  4. (փխբ․) փոթորկվել, տեղատարափ լինել, որոտալ (եղանակի մասին)
  5. (փխբ․) ապստամբվել, ընդվզել, զանգվածորեն բողոքի ելնել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ալեկոծվել, փոթորկվել, մոլեգնել, կատաղել, խախտել, խզել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել