Հայերեն բարբառային բառ

խռուկ 1

խմբագրել

վանկեր՝ խ(ը)•ռուկ 

  1. Ղարաբաղ, Վան՝ կոկորդի մանկական հիվանդություն, որ դժվարացնում է շնչառությունը և խեղդում հիվանդին

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Խռուկ ընկնել, Խռուկով հիվանդանալ ◆ Ըրախան խռուկ ա ընգել։

Հայերեն բարբառային բառ

խռուկ 2

խմբագրել

վանկեր՝ խ(ը)•ռուկ 

  1. Բալու՝ կծու համով վայրի բանջար, որ խաշելով ուտում են

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։