Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ռ•պոտ

Ստուգաբանություն

ձայնը խզված, խզված ձայն արձակող, խռզոտ հնչվող, անմաքուր երանգ ունեցող ◆ Գոռաց նա խռպոտ ձայնով: (Մուրացան) ◆ Նրա խռպոտ ձայնը, որ կրում էր ալկոհոլի կործանիչ ազդեցությունը, մերթ բարձրանում էր մինչև դիապազոն, մերթ կոկորդի մեջ խեղդվում, արձակելով ամենատարօրինակ հնչյուններ, նման տեղական սայլերի ճռճռոցներին: (Շիրվանզադե)
խզված, խռպոտած, ոչ հստակ հնչող (ձայնի մասին)
ձայնը խռզոտված, խռզոտ ձայն ունեցող ◆ Խռպոտ կոկորդ: ◆ Խռպոտ մարդ:
(մկբ․) խռզոտ ձայնով ◆ Տանը քնած էի, խռպոտ պատասխանեց Մարտիրոսը: Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր
խռպոտաձայն խռպոտաձայնություն խռպոտանալ խռպոտություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ hoarse, rasping, raspy, husky գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хриплый (ru) ‎(xriplyj), охриплый (ru) ‎(oxriplyj), сиплый (ru) ‎(siplyj), осиплый (ru) ‎(osiplyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։