Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ս•տա•ժ(ը)•պիտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. խստություն արտահայտող ժպիտով, խիստ և սառն՝ անտարբեր ժպիտ ունեցող, խստությամբ ժպտացող ◆ Խստաժպիտ արքա։ ◆ Ու լուռ նայեց խստաժպիտ խոսքի հզոր արքային։ (Սողոմոն Տարոնցի)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. դառնաժպիտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել