Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ս•տա•լե•զու

Ստուգաբանություն

խիստ խոսքեր ասող, խստորեն խոսող՝ քննադատող ◆ Խստալեզու քննադատ։
խիստ խոսքեր՝ արտահայտություններ պարունակող
չարալեզու, չարախոս ◆ Խստալեզու բամբասողները վարկաբեկեցին նրան։
(փխբ․) խիստ, խստաշունչ, դաժան ◆ Չես սիրում խստալեզու ձյունն ու ձմեռ։ (Միսաք Մեծարենց)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։