խստամբեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χstɑmˈbɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ս•տամ•բեր
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- կյանքի դժվարություններին՝ զրկանքներին տոկացող՝ դիմացող
- տե՛ս խստակյաց ◆ (Պետք է) խստամբեր ճգնությամբ քավել մեղքերը։ (Մուրացան) ◆ Վանական խստամբեր կյանքն անգամ չէ բավեր մեռցնելու անոր բնական զվարթախոսությունը։ (Տիգրան Չյոկյուրյան)
- նույնն է՝ ճգնակյաց
- (փխբ․) Խիստ, ընդունված նորմաներից՝ կարգ ու կանոնից չշեղվող ◆ Բնությունը դժվարին է, բայց խստամբեր գեղեցկությամբ։ Զապել Եսայան
- (փխբ․) առանց ավելորդ զարդարանքների։ ◆ Խստամբեր գեղեցկություն։
- (փխբ․) խիստ, խստաշունչ, ապրելու դժվարին պայմաններ ունեցող ◆ Խստամբեր ձմեռ։ ◆ Նրա դասական ճաշակը այնքան խստամբեր էր, որ հազվադեպ էր նրան մի կին դուր գալիս։ Թարգմ ◆ Խստամբեր, խորհրդավոր Եգիպտոսը բարձրացավ իր ավազուտներից` ապարոշով փաթաթված մումիաների տեսքով։ Թարգմ
- (փխբ․) խիստ, դաժան, անագորույն ◆ Դու ինքդ քո խստամբեր դժնությամբ քո դեմ հանեցիր քո հպատակիդ։ (Մկրտիչ Խերանյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։