Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•րախ•ճա•նել

Ստուգաբանություն

նույնն է՝ խրախճանալ ◆ Եթե այսպես պիտի քնենք, այսպես խրախճանենք, ապա մենք շուտով կդառնանք կենդանի մեռելներ։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ժլատություն գուցե չանի, մեզ հետ սրտանց խրախճանի: Թարգմ
որևէ ուրախալի դեպք՝ իրողություն (սովորաբար հաղթանակ) հանդիսավոր ճաշկերույթով՝ խնջույքով տոնել ◆ Ժողովուրդը խրախճանում էր Սարդարապատի ճակատամարտի հաղթական ավարտի արթիվ։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։