խրխիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɾχiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ր•խիր
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Արարատյան՝ Նոր Նախիջևան՝ Շիրակ՝ Պապեն՝ Բաղեշ՝ Խիզան՝ ԽՐԽԻՐ
- ԽՐԽՐՈՒՆ
- Կարին՝ Սասուն՝ Հեշտ փշրվող, խիստ փուխր, փխրուն փափուկ։
Ածական
- (ժղ․) փխրուն, փուխր
- փափուկ
Եվդոկիա՝ Շատ չորացած
- Մուշ՝ Աղաբլիթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- (ժղ․) փխրուն, փուխր, խրխոր, խրխուր, խրխրուն, խրան, խրիտ (հնց․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- խրխիր խրխիր ծիծաղել - սրտաբուխ ծիծաղել
- Նանեն շալկով թրիքը դոիւրս է տանում, որ խրխուր ձեռնթուխ թխե վառելու համար (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։