Հայերեն

վանկեր՝ խ(ը)փ•ն(ը)•վել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) (ժրգ.) խիստ հրապուրվել, մոլի դառնալ, ցնորվել (որևէ հողի վրա) ◆ Նա պատմեց, որ ուսումնասիրել է կրիշնայիզմը, բայց չի խփնվել: Հայոց Աշխարհ (օրաթերթ)

Աղբյուրներ

խմբագրել